Rit naar Nan

Vanmorgen vertrokken uit ons tot nu toe slechtste verblijf. Een verkommerde vuile kamer, met smerig sanitair en een ongeïnteresseerde uitbater. Aangezien er geen ontbijt kon genomen worden werd het er eentje uit de 7/eleven(een warenhuis waarvan je er in elk stadje minstens 1 vindt), een voorverpakte croque monsieur die ze dan ter plaatse even tussen de grill opwarmen en een beker koffie. 

Vandaag hadden we 200km voor de boeg langs kleine wegen, maar dat bleek toch een goede brede weg te zijn zodat we na een paar uur al aankwamen op onze bestemming in Nan. Ons guesthouse lag in een klein steegje dat doodliep op de rivier en we vroegen ons af waar we nu weer terrecht zouden komen. Uiteindelijk was het een mooi huis met tuin van een oude exentrieke brit, die hier 10 jaar geleden op verlof gekomen was en nooit meer is weggegaan. Voor zijn Thaise (veel) jongere vrouw had hij eigenhandig een huis gebouwd waar ze op de bovenverdieping gastenkamers hebben ingericht. We kregen onmiddellijk een koel vruchtensapje te drinken en moesten proeven van hun eigen gekweekte cocosnoten. Zijn vrouw ging al direct winkelen om ons morgenvroeg een lekker ontbijt te maken. Wat een verschil met gisteren. 

In de vooravond zijn we Nan ingegaan en vonden een feestelijk marktje bij een tempel waar we lekker gegeten hebben aan de verschillende kraampjes. 

Morgen hebben we een lange rit over grote autowegen naar Sukhothai, waar er weinig zal over te vertellen zijn, dus gaan we een dagje overslaan met schrijven.