Omgeving Sangkhla Buri

Deze morgen zijn we de heuvels ingereden op zoek naar enkele authentieke dorpjes. Op een bepaald moment was de weg afgesloten met een slagboom met het opschrift "no tourist". Dan maar beter offroad gaan rijden en dat was weer een onvergetelijke ervaring. Nu hadden we een open slagboom zonder opschrift, smalle zanderige wegen, avontuurlijke rivieroverschrijdingen, prachtige natuur, dorpjes alsof de tijd is blijven stilstaan en wuivende, verbaasde mensen. Onderweg, toen we onze auto aan het afspoelen waren in de rivier, kwam een birmese jongen ons spontaan helpen. Zijn te grote broek hield hij op met een stuk opgerolde plastiek en hij droeg een scoutshemd maar kende de betekenis er niet van, dus duidelijk kleren gekregen van één of andere hulporganisatie. We gaven hem als dank een zakje zeepjes en een t shirt met lange mouwen en daar was hij superblij mee. In het laatste dorpje dat we doorkruisten werden we enthousiast begroet door enkele mechaniekers die een ondefinieerbaar oude vrachtwagen aan het herstellen waren. Hoe ze daar nog wisselstukken voor vinden is onbegrijpelijk. 

Na de middag reden we dan terug naar het stuweer om de ondergelopen tempels te gaan zoeken, die nu door de droge periode boven water lagen. We wilden er niet heen op de toeristische manier, dus reden we met onze auto tot op de rand van het meer en zwaaiden daar naar een visser. De man kwam naar ons toe en we vroegen hem of hij ons naar de tempels kon brengen, wat hij met plezier deed. In ons bootje dus geen bankjes of reddingsvesten, maar we waren weer superblij dat we het weer op deze manier kunnen regelen hebben. De tempels zelf waren niet echt een bezienswaardigheid, maar het verhaal erachter dat hele dorpen moeten verhuizen zijn toen ze het stuwmeer lieten vollopen maken ze interessant.

Nadien nog een lekkere duik gaan nemen om even af te koelen van de hitte en onze dag kon alweer niet meer stuk. Morgen terug naar Kanchanaburi en onderweg nog wat geocaches meepikken aan de "hellfire pass"