Rit naar Mae Sot

Deze morgen rond 9u30 vertrokken we richting Mae Sot over de lokale wegen, maar eerst hebben we onze ramen en binnenkant van onze auto gepoetst, want die waren echt smerig. Vanaf we Kamphaeng Phet uitreden zagen we alweer een heel ander beeld van Thailand. Veel slechtere wegen, kleinere dorpjes en verbaasde inwoners. Overal waar we stopten giechelende vrouwen en kinderen die die " farangs (bleekscheten)" toch zo grappig vonden. Overal langs de weg zijn er lokale marktjes waar de mensen hun gekweekte groenten, vis en vlees verkopen, of eten aan het bereiden zijn. We vragen ons echt af hoe ze dat allemaal verkocht krijgen als zowat iedereen in Thailand wel wat verkoopt. De parasols en zonwering tussen de kraampjes zijn op thaise hoogte gemaakt, want wij moesten er echt gebukt onderlopen... behalve Suzanne natuurlijk. Stilaan wordt het landschap ook bergachtig en de wegen steiler. De vrachtwagens kruipen letterlijk naar boven en op de afdalingen zijn noodremhellingen in los zand gemaakt om vrachtwagens met oververhitte remmen te kunnen stoppen. Nu is ook duidelijk te merken dat onze auto bijna 300.000km op de teller heeft. Veel vering en demping heeft hij niet meer en het is echt oppassen geblazen in bochten met putten in de weg. Omdat we maar 160km moesten rijden waren we op tijd in Mae Sot zodat we de stad nog konden verkennen. Weeral een stad vol kraampjes, je houdt het niet voor mogelijk. In het midden van de stad natuurlijk de obligate tempel waar enkele vriendelijke monikken ons begroeten en ons binnenlieten bij hun boedha. Toen we terug naar onze hutten reden viel ook nog de radio in de wagen uit, wat wel een probleem is want via deze usb poort konden we onze gps opladen, aangezien de 12volt stekker in de auto ook al niet werkt. Dus even in de gebruikshandleiding van de auto gekeken om de zekeringen te controleren...maar enkel in het thais, dus onverstaanbaar. Dan maar de meest logische zekeringen controleren, en ja hoor, na de derde zekering succes, de radio werkt terug. Benieuwd wat er nog allemaal gaat uitvallen in onze "versleten kar"