Rit naar Mae Hong Son

Om half 8 aan het ontbijt, zodat we op tijd konden vertrekken want vandaag hadden we extra tijd nodig om op zoek te gaan naar een "langnekkendorp", maar daarvoor moesten we eerst nog 100km rijden.

Die 100km zijn gauw samen te vatten, goede weg, weinig spectaculairs te zien behalve de mooie vergezichten tussen de bergen. Wel een koffiestop gehouden bij een supergezellig zaakje, helemaal gemaakt van bamboe.

Rond de middag kwamen we in de buurt van het dorpje dat ik gevonden had via google sateliet beelden en streetview, want de locatie van deze dorpen proberen ze hier geheim te houden en alleen via dure excursies te bezoeken. En ja hoor, onze ingegeven coordinaten bleken ons naar de juiste plek te brengen.

Via een bootje werden we over de rivier gebracht en kwamen we aan de rand van het dorp. Het verhaal vertelt dat de langnekken uitverkoren meisjes zijn, die op volle maan geboren zijn en die vanaf hun 5jaar ringen rond hun nek beginnen dragen. Hoe meer ringen, hoe langer hun nek gerokken wordt. Dit geldt voor hen als teken van schoonheid. Het is een gebruik bij de Karen stammen, die eigenlijk uit Myanmar komen, maar in Thailand gedoogd worden maar geen vluchtelingenstatuut krijgen. Verschillende van die dorpen zijn er puur voor de toeristen, de vrouwen worden 's morgens gebracht en 's avonds terug opgehaald, maar wij hadden geluk, het was een dorp waar ze echt leefden en woonden met 1 wegje met toeristische souvenierkraampjes en geen busladingen toeristen. Hooguit een 20-tal.

Toen we verder door reden naar Mae Hong Son passeerden we nog een familie die een geit aan het roosteren waren. Toen ze ons zagen kwam de vrouw met een schotel vlees om een stukje te proeven. Ik nam een stukje en het was verschrikkelijk "spicy" en vies. Ik moffelde het vlug weg in mijn hand en het bleek een stuk slokdarm of zo te zijn. Niet echt appetijtelijk.

En nu nog oudejaarsavond vieren bij 25 graden!!!!